HalisErdinç
SAAT YALNIZLIĞA
Bu gün seni bekledim her zaman,
Gözlerimizin buluştuğu o yerde.
Ama sen gelmedin,
Gelmeyeceğine karar verince yüreğim,
Vazgeçti beklemekten bedenim,
Tekrar çıktım hatıralarımızı sakladığımız,
Bu şehrin dar sokaklarına.
Küçük adımlarla dolaştım anılarımızı.
Her sokakta bir hatıra,
Her sokakta bir acı vardı bu şehirde,
Ne kadar oldu biz ayrılalı,
Hangi zaman birimindeydi gidişin,
Aslında hatırlıyorum,
Uzun zaman önce, yıl acı
Aylardan hasret
Özlem haftasının,
Yalnızlık günü bırakıp gitmiştin beni,
Evet hatırlıyorum,
Saat sensizliği gösteriyordu sen giderken…
Yalnızlığımın yıl dönümünü kutluyordum bu gün
Beni bırakıp gidişinin
Yıl dönümünü kutluyordum,
Keder, acı ve dertlerden birer dilim
Ardından Doldurup,
içiyorum hicran dolu kadehleri,
yanımda tek dostum, tek sırdaşım
hayalin…
Gözlerime yaşları yerleştirdim bu gün yine
Seni düşündüm, seni andım her saniyede…
Gel, gel diye inlerken kalbim,
Küçük, küçük adımlar atıyordu ayaklarım,
Geri döndüm yalnızlığın misafir olduğu,
Duvarları nemden yosunlaşmış
Soğuk odama,
Yine elime kalemi aldım seni düşündüm….
Hep seni düşündüğüm zaman yazıyordum ızdırabımı
Siyah saçlarında buluşuyordum hüzünlerle,
Seni düşünüyor seni dokuyordum mısralarıma,
Soğuk kış günlerinde,
Kızıl yaprakların süslediği sokaklarda
Dolaşıyordum yalnızlığımla…
Bak yine saat sensizliğe yalnızlık var…
Yine hicran dolu yağmurlar yağacak üzerime
yine içimdeki acı denizi coşuyor,
hasret dalgaları vuruyor gönlüme,
patlamaya hazır mayınlar gibi, özlem dolmuş bedenim…
ağlayan gözlerimden dökülüyor sensizlik…
dostlarım unut diyorlar bana,
nasıl diyorum kendime
nasıl unutayım diyorum kalbime,
bilmiyorum seni nasıl unutacağımı
söyle gülüm!
Sende unutmanın bir tarifi varmı?
Bu gün seni bekledim her zaman,
Gözlerimizin buluştuğu o yerde.
Ama sen gelmedin,
Gelmeyeceğine karar verince yüreğim,
Vazgeçti beklemekten bedenim,
Tekrar çıktım hatıralarımızı sakladığımız,
Bu şehrin dar sokaklarına.
Küçük adımlarla dolaştım anılarımızı.
Her sokakta bir hatıra,
Her sokakta bir acı vardı bu şehirde,
Ne kadar oldu biz ayrılalı,
Hangi zaman birimindeydi gidişin,
Aslında hatırlıyorum,
Uzun zaman önce, yıl acı
Aylardan hasret
Özlem haftasının,
Yalnızlık günü bırakıp gitmiştin beni,
Evet hatırlıyorum,
Saat sensizliği gösteriyordu sen giderken…
Yalnızlığımın yıl dönümünü kutluyordum bu gün
Beni bırakıp gidişinin
Yıl dönümünü kutluyordum,
Keder, acı ve dertlerden birer dilim
Ardından Doldurup,
içiyorum hicran dolu kadehleri,
yanımda tek dostum, tek sırdaşım
hayalin…
Gözlerime yaşları yerleştirdim bu gün yine
Seni düşündüm, seni andım her saniyede…
Gel, gel diye inlerken kalbim,
Küçük, küçük adımlar atıyordu ayaklarım,
Geri döndüm yalnızlığın misafir olduğu,
Duvarları nemden yosunlaşmış
Soğuk odama,
Yine elime kalemi aldım seni düşündüm….
Hep seni düşündüğüm zaman yazıyordum ızdırabımı
Siyah saçlarında buluşuyordum hüzünlerle,
Seni düşünüyor seni dokuyordum mısralarıma,
Soğuk kış günlerinde,
Kızıl yaprakların süslediği sokaklarda
Dolaşıyordum yalnızlığımla…
Bak yine saat sensizliğe yalnızlık var…
Yine hicran dolu yağmurlar yağacak üzerime
yine içimdeki acı denizi coşuyor,
hasret dalgaları vuruyor gönlüme,
patlamaya hazır mayınlar gibi, özlem dolmuş bedenim…
ağlayan gözlerimden dökülüyor sensizlik…
dostlarım unut diyorlar bana,
nasıl diyorum kendime
nasıl unutayım diyorum kalbime,
bilmiyorum seni nasıl unutacağımı
söyle gülüm!
Sende unutmanın bir tarifi varmı?
Şiiri sesli dinlemek istermisiniz?